Het spook van de angst waart rond in onze wereld. Deze keer in de vorm van een ongrijpbaar virus waarvan we niet veel meer weten dan de technische codenaam ‘Covid-19’. Het virus maakt niet alleen ziek, het leidt vooral tot angst voor het ongewisse en ongrijpbare. Iedereen kan zomaar ziek worden, het sterftecijfer ligt twee tot drie keer zo hoog als bij de gewone griep en er bestaat nog geen enkel medicijn tegen. Voor mensen met een kwetsbare gezondheid kan dit virus de genadeklap betekenen. In Nederland zijn de eerste ouderen al aan het virus overleden. 

Bovendien ontwricht het virus de hele samenleving. Mensen zitten thuis in quarantaine, ziekenhuizen dreigen een stroom van ernstig zieken niet aan te kunnen, evenementen worden afgelast en er wordt overwogen om de aanstaande Olympische Spelen zonder publiek te spelen. Daarbij krijgt de economie een forse klap. Het eerste bedrijf dat door het coronavirus is omgevallen, heeft zich al gemeld. Angst voor dit virus grijpt om zich heen. Het ontreddert. (Bron: René de Reuver, scriba PKN).

O Here, ik ben angstig, wees borg voor mij (Jes. 38:14)

In tijden van onzekerheid en angst realiseren wij ons weer dat wij als mensen afhankelijk zijn van onze Schepper. Ook in de Bijbel zien wij voorbeelden van mensen die in angst zitten en zich wenden tot God. Hizkia roept vanuit de doodssituatie, vanuit de benauwdheid de woorden: O Here, ik ben angstig, wees borg voor mij (Jes. 38:14). Van hem kunnen we twee dingen leren. Ten eerste is het goed om in het gebed al je angsten bij God neer te leggen. Hij snapt ons, Hij weet wat wij doormaken en hij laat ons daarin niet alleen. Ten tweede bidt hij om bescherming: ‘wees borg voor mij’. Hij bidt om genezing voor zichzelf en als koning bidt hij tegelijk ook voor genezing van zijn mensen. Ik denk dat wij dat ook mogen doen, bidden voor onszelf en tegelijkertijd bidden voor de mensen om ons heen en voor hen die verantwoordelijkheid dragen in het bestrijden en terugdringen van dit virus.

Veertigdagentijd

Wij leven midden in de veertigdagentijd, een tijd waarin wij gedenken dat Jezus voor ons het duister in daalde, onze angst en pijn deelde om uiteindelijk de dood te overwinnen. Zo mooi onder woorden gebracht door Jaap Zijlstra in lied 852, gebed om licht. Ik hoop en bid dat ondanks alle onzekerheid en angst ook dit ons gebed zal zijn.

1
U komt mijn lieve God
Zo nederig nabij
In dagen van gemis
En moeite vindt U mij

2
U daalt het duister in,
U deelt mijn angst en pijn,
zo dodelijk bedroefd
als maar een mens kan zijn,

3
Een man van smarten die
ter aarde valt en schreit,
een lotgenoot, een vriend,-
o Heer die bij mij zijt,

4
Ik bid U, laat het licht
dat doorbrak in uw smart,
de zon die Pasen heet,
ook dagen in mijn hart.
 

ds. Eric Matser